Profesjonalnie przeprowadzone badanie diagnostyczne pozwala na zdefiniowanie charakteru danego zaburzenia. W trakcie pierwszej wizyty dopasowuje się indywidualnie dla każdego ruch leczniczy, lub czasem pozycję leczniczą, którą pacjent będzie wykonywać w domu i w pracy. Zwykle jest to proste ćwiczenie, nie wymagające specjalnego stroju ani sprzętu. Zabiera niewiele czasu, choć ważne jest, by wykonywać je z zadaną częstotliwością. Z reguły jest to jedno ćwiczenie, dzięki czemu łatwiej oceniać jego efekty, bez ryzyka, że inne ruchy będą zaciemniać obraz kliniczny. Dzięki kompetentnie postawionej diagnozie już od początku można przewidzieć, jaki będzie czas trwania terapii. Albowiem niektóre zaburzenia poddają się szybkiej redukcji, a inne, wynikające często z dłużej trwających przeciążeń, wymagają dłuższego leczenia. Zawsze jednak pacjent jest poinformowany, jak należy interpretować zmiany zachodzące w trakcie ćwiczeń.

Takie leczenie daje pacjentowi możliwość bycia niezależnym w swojej terapii. Pacjent sam dla siebie jest terapeutą tak często, jak często ćwiczy. Dlatego nie ma konieczności częstych wizyt w gabinecie fizjoterapeutycznym, co równocześnie zmniejsza koszty leczenia. Przede wszystkim podnosi skuteczność terapii, pod warunkiem, że ćwiczenia są wykonywane regularnie. W nielicznych przypadkach ćwiczenie nie wystarcza, by szybko i skutecznie pozbyć się bólu. U takich pacjentów wskazane jest krótkotrwałe zastosowanie technik manualnych, takich jak mobilizacja czy manipulacja.

Według przeprowadzonych wiarygodnych badań naukowych zabiegi fizykoterapeutyczne typu laseroterapia, magnetoterapia, masaż itp. nie dają długotrwałej poprawy. Dlatego w wielu krajach, w których rozważnie dysponuje się finansami publicznymi, państwowa służba zdrowia nie płaci za takie leczenie. Terapia oparta na indywidualnie dobranym ruchu jest zdecydowanie dużo skuteczniejsza, bo usuwa przyczynę bólu, a nie tylko jego objawy.